Research Article
Year 2020,
Volume: 61 Issue: 2, 121 - 126, 29.12.2020
Abstract
Objective: The present study was conducted to evaluate of local wintering areas at beekeeping in Cizre.
Material and Methods: In the present study, the actual data collected in face to face interviews conducted with 30 migratory beekeepers that arrived to Cizre district from
the province or from other provinces were analyzed.
Results The study findings demonstrated that beekeepers were within the 41-50 age range with 33.3% rate and they were mostly primary school graduates. In the study, it
was revealed that the district was used for wintering by beekeepers from Şırnak province, as well as beekeepers from Siirt, Van and Hakkari provinces, 83.4% of 30 beekeepers considered Cizre as a good/very good wintering region and 63.3% stated that they would remain in the region for 6-7 months to conduct maintenance feeding after wintering.
Conclusion: Increased number of beehives, colony movements that are difficult to manage during the season, the problem of accommodation in winter areas, the possibility of diseases and pests, the damages caused by chemicals used in agriculture and socio-economic difficulties pose various problems for beekeepers. To remove the negative conditions in wintering areas, it would be beneficial and important to consider local wintering areas with microclimatic conditions
Keywords
References
- Akyol E, Özkök D, Öztürk C, Bayram A. 2005. Bazı saf ve melez bal arısı (Apis melliferaL.) kolonilerinin oğul eğilimi, yaşama gücü, kışlama yeteneği ve petek işleme etkinliklerinin belirlenmesi üzerine bir araştırma. Uludağ Arıcılık Dergisi, 4, 162-166.
- Arslan S, Güler, A. Çam H. 2004. Farklı bal arısı (ApismelliferaL.) genotiplerinin Tokat koşullarında kışlama yetenekleri ve petekli bal veriminin belirlenmesi. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 21, 85- 90.
- Cınbırtoğlu Ş, Konak F, Kuvancı A. 2011. Bal arılarında (Apis mellifera L.) kışlatma. Arıcılık Araştırma Dergisi, 6, 14-17.
- Çelik H. 1994. Kalecik İlçesinde Gezginci Arıcıların Sorunları ve Arıcılıkta Yararlanılan Bilgi Kaynakları Üzerine Bir Araştırma (yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Çiçek A, Yücer A, Karakoyun H., 1993. Tokat ilinde arıcılığın yeri, ekonomik önemi ve sorunları. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 10 (1), 150-160.
- Demir Y., 2007. Mardin İlinde Arıcılığın Yapısal Analiz i( yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
- Demir Y, Genç F. 2013. Mardin ilinde arıcılığın yapısal analizi. 9.Ulusal Zootekni Öğrenci Kongresi. 23-25 Mayıs 2013. Erzurum. 255-264.
- Dewey M C. 1999. Honey Bee Biology and Beekeeping. Cheshire: Wic was Press, p 205–218.
- Erkan C. 1998. Van İli Bahçesaray İlçesi Arıcılık Faaliyetleri ve Sorunları (yüksek lisans tezi).Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Van.
- FAO. 2019. Food and Agriculture Organization of the United Nations. http://www.fao.org/faostat/en/#data/QA. Erişim Tarihi:08.10.2019
- Fıratlı Ç, Gençer H V, Karacaoglu M, Koç A. 2005. Türkiye arıcılığına ilişkin değerlendirmeler ve öneriler. Türkiye Ziraat Mühendisliği VI. Teknik Kongresi. 3-7 Ocak 2005, Ankara. 743-752.
- Günbey V S. 2007. Van İli Gezginci Arıcılık Hareketlerinin Belirlenmesi (yüksek lisans tezi). Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Van.
- Kadirhanoğulları İ H, Karadaş K, Külekci, M. 2016. Iğdır İli Arıcılarının Sosyo-Ekonomik Durumu. Uludağ Arıcılık Dergisi. 16 (1), 2-11.
- Kaftanoglu O, Kumova U, Yeninar H, Özkök D. 1995. Türkiye’de balarısı (Apis mellifera L.) hastalıklarının dağılımı, koloniler üzerindeki etkileri ve entegre kontrol yöntemlerinin uygulanması. TÜBİTAK Veterinerlik ve Hayvancılık Araştırma Grubu Proje No: VHAG-925, Kesin Sonuç Raporu, Ankara.
- Kanakan M., 2015. Hakkari İlinde Gezgin Arıcılık Faaliyetleri (yüksek lisans tezi). Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Van.
- Kaya T. 2004. Gezginci arıcılık nedir? Gezginci arıcıların sorunları ve hukuki durumu. Teknik Arıcılık Dergisi, 84, 2-8.
- Kekeçoğlu M., Rasgele P G. 2013. Düzce ili yığılca ilçesindeki arıcılık faaliyetleri üzerine bir çalışma. Uludağ Arıcılık Dergisi, 13 (1), 23-32.
- Kekeçoğlu M, Rasgele P G, Acar F, Kaya S.T. 2014. Düzce ilinde arıcılığın yapısı ve arıcılık faaliyetleri üzerine bir araştırma. Düzce Üniversitesi Bilim ve Teknoloji Dergisi, 2, 1-15.
- Kumova U, Özkütük K. 1988. Çukurova bölgesi arı yetiştiriciliğinin yapısı. Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 3, 26-40.
- Kutlu M.A, Özdemir F A, Kılıç Ö. 2016. Hizan ilçesindeki (Bitlis) arıcılık faaliyetleri üzerine bir araştırma. Mustafa Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 21,197-206.
- Ören N, Alemdar T, Parlakay O, Yılmaz H I, Seçer A, Güngör C, Yaşar B, Gürer B B. 2010. Adana İlinde Arıcılık Faaliyetlerinin Ekonomik Analizi. Tarımsal Ekonomi Araştırma Enstitüsü, Yayın No: 178: 50.
- Öztürk A İ. 2017. Muğla İli Ula İlçesi Arıcılığının Bazı Teknik Özelliklerinin Belirlenmesi. Hayvansal Üretim, 58 (2), 52-57.
- SAS, 2019. PC SAS User’s Guide: Statistics. SAS İnst. cary. NC, USA.
- Sezgin A, Kara M. 2011. Arıcılıkta verim artışı üzerinde etkili olan faktörlerin belirlenmesine yönelik bir araştırma: TRA2 bölgesi örneği. Harran Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, 15 (4), 31-38.
- Soysal M İ, Gürcan E K. 2005. Tekirdağ ili arı yetiştiriciliği üzerine bir araştırma. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 2 (2), 161-165.
- Şahinler N, Şahinler S. 1996. Hatay ilinde arıcılığın genel durumu sorunları ve çözüm yolları üzerine bir araştırma. MKÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 1, 17-28.
- Tunca R İ, Çimrin T. 2012. Kırşehir ilinde bal arısı yetiştiricilik aktiviteleri üzerine anket çalışması. Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 2, 99-108.
- Uzundumlu A S, Aksoy A, Işık H B. 2011.Arıcılık işletmelerinde mevcut yapı ve temel sorunlar; Bingöl ili örneği. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 42, 49-55.
- Yerlikaya H R, Şahinler N. 2007. Tunceli ili pülümür ilçesinde arıcılığın yapısı, problemleri ve çözüm yolları üzerine bir araştırma. 5. Ulusal Zootekni Bilim Kongresi. 5-8 Eylül 2007, Van.
- Yıldız A. 2007. Doğu Akdeniz Bölgesinde Farklı Yükseltilerde Kışlatılan Bal Arısı (Apis mellifera L.) Kolonilerinde Kışlatma Kabiliyeti ve İlkbahar Koloni Performanslarının Belirlenmesi (yüksek lisans tezi). Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Kahramanmaraş.
- Yılmaz B.1996. Türkiye’de seyyar arıcılığın avantajları. Teknik Arıcılık Dergisi, 52, 24-28.
- Yılmaz H. 1999. Edirne İli ve Çevresinde Arıcılığın Genel Yapısı, Sorunları ve Çözüm Yolları Üzerine Bir Araştırma (yüksek lisans tezi). Trakya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tekirdağ.
Year 2020,
Volume: 61 Issue: 2, 121 - 126, 29.12.2020
Abstract
Amaç: Bu çalışmada, Cizre arıcılığı ile yerel kışlatma alanlarına yönelik bir değerlendirme yapmak amaçlanmıştır.
Materyal ve Metot: Araştırmada Cizre ilçesine gelen toplam 30 gezgin arıcı ile yüz yüze yapılan anketlerden elde edilen gerçek veriler değerlendirilmiştir.
Bulgular: Ankete katılan arıcıların %33.3 oranla en fazla 41-50 yaş aralığında yer aldığı ve çoğunlukla ilkokul mezunu oldukları belirlenmiştir. Kışlatma amacıyla kullanılan ilçeyi Şırnak ili arıcılarının yanı sıra Siirt Van ve Hakkari yöresi arıcıları da konaklama alanı olarak tercih ettiği ortaya çıkan araştırmada, toplam 30 arıcının %83.4'ü Cizre'yi “İyi/Çok iyi” bir kışlatma yöresi olarak değerlendirmiş ve %63.3’ü kışlatmanın ardından ilkbahar bakım beslemesini de yörede yapmak için 6-7 ay konaklayacaklarını ifade etmişlerdir.
Sonuç: Gün geçtikçe yönetilmesi güçleşen koloni hareketleri kışlatma alanlarında konaklama sorunu, hastalık ve zararlıların yayılma olasılıkları, bitkisel üretimde kullanılan kimyasallardan bal arılarının zarar görmesi ve sosyo-ekonomik zorluklar gibi birçok sorunu beraberinde getirmektedir. Bu aşamada Türkiye arıcılığı için gittikçe büyüyen sorunların üstesinden gelebilmek ve kışlatma alanı yetersizliklerini ortadan kaldırabilmek için mikroklima özelliği taşıyan yerel kışlatma alanlarının değerlendirilmesi oldukça önemlidir.
Keywords
References
- Akyol E, Özkök D, Öztürk C, Bayram A. 2005. Bazı saf ve melez bal arısı (Apis melliferaL.) kolonilerinin oğul eğilimi, yaşama gücü, kışlama yeteneği ve petek işleme etkinliklerinin belirlenmesi üzerine bir araştırma. Uludağ Arıcılık Dergisi, 4, 162-166.
- Arslan S, Güler, A. Çam H. 2004. Farklı bal arısı (ApismelliferaL.) genotiplerinin Tokat koşullarında kışlama yetenekleri ve petekli bal veriminin belirlenmesi. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 21, 85- 90.
- Cınbırtoğlu Ş, Konak F, Kuvancı A. 2011. Bal arılarında (Apis mellifera L.) kışlatma. Arıcılık Araştırma Dergisi, 6, 14-17.
- Çelik H. 1994. Kalecik İlçesinde Gezginci Arıcıların Sorunları ve Arıcılıkta Yararlanılan Bilgi Kaynakları Üzerine Bir Araştırma (yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Çiçek A, Yücer A, Karakoyun H., 1993. Tokat ilinde arıcılığın yeri, ekonomik önemi ve sorunları. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 10 (1), 150-160.
- Demir Y., 2007. Mardin İlinde Arıcılığın Yapısal Analiz i( yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
- Demir Y, Genç F. 2013. Mardin ilinde arıcılığın yapısal analizi. 9.Ulusal Zootekni Öğrenci Kongresi. 23-25 Mayıs 2013. Erzurum. 255-264.
- Dewey M C. 1999. Honey Bee Biology and Beekeeping. Cheshire: Wic was Press, p 205–218.
- Erkan C. 1998. Van İli Bahçesaray İlçesi Arıcılık Faaliyetleri ve Sorunları (yüksek lisans tezi).Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Van.
- FAO. 2019. Food and Agriculture Organization of the United Nations. http://www.fao.org/faostat/en/#data/QA. Erişim Tarihi:08.10.2019
- Fıratlı Ç, Gençer H V, Karacaoglu M, Koç A. 2005. Türkiye arıcılığına ilişkin değerlendirmeler ve öneriler. Türkiye Ziraat Mühendisliği VI. Teknik Kongresi. 3-7 Ocak 2005, Ankara. 743-752.
- Günbey V S. 2007. Van İli Gezginci Arıcılık Hareketlerinin Belirlenmesi (yüksek lisans tezi). Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Van.
- Kadirhanoğulları İ H, Karadaş K, Külekci, M. 2016. Iğdır İli Arıcılarının Sosyo-Ekonomik Durumu. Uludağ Arıcılık Dergisi. 16 (1), 2-11.
- Kaftanoglu O, Kumova U, Yeninar H, Özkök D. 1995. Türkiye’de balarısı (Apis mellifera L.) hastalıklarının dağılımı, koloniler üzerindeki etkileri ve entegre kontrol yöntemlerinin uygulanması. TÜBİTAK Veterinerlik ve Hayvancılık Araştırma Grubu Proje No: VHAG-925, Kesin Sonuç Raporu, Ankara.
- Kanakan M., 2015. Hakkari İlinde Gezgin Arıcılık Faaliyetleri (yüksek lisans tezi). Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Van.
- Kaya T. 2004. Gezginci arıcılık nedir? Gezginci arıcıların sorunları ve hukuki durumu. Teknik Arıcılık Dergisi, 84, 2-8.
- Kekeçoğlu M., Rasgele P G. 2013. Düzce ili yığılca ilçesindeki arıcılık faaliyetleri üzerine bir çalışma. Uludağ Arıcılık Dergisi, 13 (1), 23-32.
- Kekeçoğlu M, Rasgele P G, Acar F, Kaya S.T. 2014. Düzce ilinde arıcılığın yapısı ve arıcılık faaliyetleri üzerine bir araştırma. Düzce Üniversitesi Bilim ve Teknoloji Dergisi, 2, 1-15.
- Kumova U, Özkütük K. 1988. Çukurova bölgesi arı yetiştiriciliğinin yapısı. Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 3, 26-40.
- Kutlu M.A, Özdemir F A, Kılıç Ö. 2016. Hizan ilçesindeki (Bitlis) arıcılık faaliyetleri üzerine bir araştırma. Mustafa Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 21,197-206.
- Ören N, Alemdar T, Parlakay O, Yılmaz H I, Seçer A, Güngör C, Yaşar B, Gürer B B. 2010. Adana İlinde Arıcılık Faaliyetlerinin Ekonomik Analizi. Tarımsal Ekonomi Araştırma Enstitüsü, Yayın No: 178: 50.
- Öztürk A İ. 2017. Muğla İli Ula İlçesi Arıcılığının Bazı Teknik Özelliklerinin Belirlenmesi. Hayvansal Üretim, 58 (2), 52-57.
- SAS, 2019. PC SAS User’s Guide: Statistics. SAS İnst. cary. NC, USA.
- Sezgin A, Kara M. 2011. Arıcılıkta verim artışı üzerinde etkili olan faktörlerin belirlenmesine yönelik bir araştırma: TRA2 bölgesi örneği. Harran Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, 15 (4), 31-38.
- Soysal M İ, Gürcan E K. 2005. Tekirdağ ili arı yetiştiriciliği üzerine bir araştırma. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 2 (2), 161-165.
- Şahinler N, Şahinler S. 1996. Hatay ilinde arıcılığın genel durumu sorunları ve çözüm yolları üzerine bir araştırma. MKÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 1, 17-28.
- Tunca R İ, Çimrin T. 2012. Kırşehir ilinde bal arısı yetiştiricilik aktiviteleri üzerine anket çalışması. Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 2, 99-108.
- Uzundumlu A S, Aksoy A, Işık H B. 2011.Arıcılık işletmelerinde mevcut yapı ve temel sorunlar; Bingöl ili örneği. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 42, 49-55.
- Yerlikaya H R, Şahinler N. 2007. Tunceli ili pülümür ilçesinde arıcılığın yapısı, problemleri ve çözüm yolları üzerine bir araştırma. 5. Ulusal Zootekni Bilim Kongresi. 5-8 Eylül 2007, Van.
- Yıldız A. 2007. Doğu Akdeniz Bölgesinde Farklı Yükseltilerde Kışlatılan Bal Arısı (Apis mellifera L.) Kolonilerinde Kışlatma Kabiliyeti ve İlkbahar Koloni Performanslarının Belirlenmesi (yüksek lisans tezi). Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Kahramanmaraş.
- Yılmaz B.1996. Türkiye’de seyyar arıcılığın avantajları. Teknik Arıcılık Dergisi, 52, 24-28.
- Yılmaz H. 1999. Edirne İli ve Çevresinde Arıcılığın Genel Yapısı, Sorunları ve Çözüm Yolları Üzerine Bir Araştırma (yüksek lisans tezi). Trakya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tekirdağ.
There are 32 citations in total.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Zootechny (Other) |
| Journal Section | Research Articles |
| Authors | |
| Publication Date | December 29, 2020 |
| Submission Date | April 26, 2020 |
| Published in Issue | Year 2020 Volume: 61 Issue: 2 |
Creative Commons License Journal of Animal Production is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.