Editöre Mektup
BibTex RIS Kaynak Göster

The clinical evelution of biological osteosynthesis techniques for repair of diaphyseal fractures ofextremity long bone in dogs and cats

Yıl 2009, , 31 - 36, 01.03.2009

Münevver Yurdakul Mehmet Sağlam

https://doi.org/10.1501/Vetfak_0000002184
Cited By: 1

Öz

The objective of this study was to determine out-come for dogs and cats with diaphyseal fractures in which biological ostheosynthesis techniques were used for fracture repair. Seventeen of twenty patient were dogs and three of twenty patient were cats. 11 tibial,7 Radıus-ulna, 2 femoral fractures were assessed. External skeletal fixation was used for three cases. External coaptation for primary fixation was used for six cases. Biological plate osteosynthesis techniques were used for 11 cases. Use of biological osteosynthesis techniques would result in acceptable healing times, acceptable limb function, and less complication.Follow-up radiographs obtained after two to four weeks. Fractures healed without to need for second procedure in eighteen cases. We detected complication in two case. We performed amputation in one case that was determined complication because of the necrosis.This case was high energy accident (gun shot) in a dog. Second case with complication which was affected new accident

Anahtar Kelimeler

Biological osteosynthesis cat diaphyseal fracture dog extremity

Kaynakça

  • Altunatmaz, K. (2004): Kırık iyileşmesinin biyolojisi ve biyolojik osteosentez. İstanbul Üniv Vet Fak Derg, 30, 141-147.
  • Baumgaertel, F., Buhl, M., Rahn, B. A. (1998): Fracture healing in biological plate osteosynthesis. Injury, 29, 3-6.
  • Beagle, B. S. (2001): Simple ways to treat difficult fractures in dogs and cats (and rehabilitation techniques). D. C. Academy Veterinary Medicine Inc. Lecture Notes. November.
  • Gerber, C., Mast, J. W., Ganz, R. (1990): Biological internal fixation of fractures. Arch Orthop Trauma Surg, 109, 295-303.
  • Harasen, G. (2002): Biologic repair of fractures. Can Vet J, 43, 299-301.
  • Johnson, L. A. (1999): Management of open fractures in dogs and cats. Waltham Focus, 9, 11-17.
  • Kaya, Ü. (2003): Köpeklerde tibia kırıklarının minimal invaziv plak osteosentezi ile sağaltımı. Ankara Üniv Vet Fak Derg, 50, 19-23.
  • Leunig, M., Hertel, R., Siebenrock, K. A., Ballmer, F. T., Mast, J. W., Ganz, R. (2000): The evolution of indirect reduction techniques for treatment of fractures. Clin Orthop Relat Res, 375, 7-15.
  • Oakley, R. E. (1999): External coaptation. Vet Clin North Am Small Anim Pract, 29, 1083-1095.
  • Palmer, R. H. (1999): Biological osteosynthesis. Vet Clin North Am Small Anim Pract, 29, 1171-1185.
  • Piermattei, D. L., Flo, G.L. (1997): Fractures: Classification, diagnosis, and treatment. Handbook of Small Animal Orthopedics and Fracture Repair. Saunders Company, New York - USA.
  • Reems, M. R., Beagle, B. S., Hulse, D. A. (2003): Use of a plate rod construct and principles of biological osteosynthesis for repair of diaphyseal fractures in dogs and cats: 47 cases (1994-2001). JAVMA, 223, 330-335.
  • Schmökel, H. G., Steın, S., Radke, H., Hurter, K., Schawalder, P. (2007): Treatment of tibial fractures with plates using minimally invasive percutaneous osteosynthesis in dogs and cats. J Small Anim Pract, 48, 157-160.
  • Stiffler, S. K. (2004): Internal fracture fixation. Clin Tech Small Anim Pract, 19, 105-113. Geliş tarihi: 28.04.2008 / Kabul tarihi: 21.05.2008

Kedi ve köpeklerde ekstremite uzun kemiklerinin diyafizer kırıklarının sağaltımında uygulanan biyolojik osteosentez tekniklerinin klinik değerlendirilmesi

Yıl 2009, , 31 - 36, 01.03.2009

Münevver Yurdakul Mehmet Sağlam

https://doi.org/10.1501/Vetfak_0000002184
Cited By: 1

Öz

Bu çalışmada, ekstremite uzun kemiklerinin diyafizer kırıklarının sağaltımında uygulanan farklı biyolojik osteosentez yöntemleri değerlendirilmiştir. Çalışmada yer alan 20 olguda 11 tibia, 7 radius/ulna ve 2 femur kırığı belirlenmiştir. Primer sağaltım yöntemi olarak 6 olguda destekli bandaj uygulaması, 3 olguda eksternal akrilik fiksatör ve 11 olguda biyolojik plak ostesentez yöntemleri kullanıldı. Biyolojik osteosentez yöntemlerinin kullanıldığı kırık sağaltımlarında; kabul edilebilir iyileşme süresi, kabul edilebilir ekstremite fonksiyonu ve daha düşük oranda komplikasyon ile sonuçlanma beklenir. Olguların 2-4 hafta ara ile klinik ve radyografik kontrolleri yapıldı. Bu dönemde 18 olguda ikinci bir sağaltım prosedürüne gerek kalmadan fonksiyonel iyileşme sağlandı. Komplikasyon belirlenen 2 olgudan akrilik eksternal fiksatör kullanılan olguda ateşli silah ile yaralanmaya bağlı olarak yüksek enerjili bir travmanın yarattığı nekroz nedeniyle, ilgili ekstremitenin amputasyonu yapıldı. Diğer olguda kullanılan LC-DCP plak ikinci bir travma sonucunda eğildiği için, plağın uzaklaştırılması zorunlu oldu. Çalışma olgularında postoperatif dönemde enfeksiyon gözlenmedi

Anahtar Kelimeler

Biyolojik osteosentez diyafizer kırık ekstremite kedi köpek

Kaynakça

  • Altunatmaz, K. (2004): Kırık iyileşmesinin biyolojisi ve biyolojik osteosentez. İstanbul Üniv Vet Fak Derg, 30, 141-147.
  • Baumgaertel, F., Buhl, M., Rahn, B. A. (1998): Fracture healing in biological plate osteosynthesis. Injury, 29, 3-6.
  • Beagle, B. S. (2001): Simple ways to treat difficult fractures in dogs and cats (and rehabilitation techniques). D. C. Academy Veterinary Medicine Inc. Lecture Notes. November.
  • Gerber, C., Mast, J. W., Ganz, R. (1990): Biological internal fixation of fractures. Arch Orthop Trauma Surg, 109, 295-303.
  • Harasen, G. (2002): Biologic repair of fractures. Can Vet J, 43, 299-301.
  • Johnson, L. A. (1999): Management of open fractures in dogs and cats. Waltham Focus, 9, 11-17.
  • Kaya, Ü. (2003): Köpeklerde tibia kırıklarının minimal invaziv plak osteosentezi ile sağaltımı. Ankara Üniv Vet Fak Derg, 50, 19-23.
  • Leunig, M., Hertel, R., Siebenrock, K. A., Ballmer, F. T., Mast, J. W., Ganz, R. (2000): The evolution of indirect reduction techniques for treatment of fractures. Clin Orthop Relat Res, 375, 7-15.
  • Oakley, R. E. (1999): External coaptation. Vet Clin North Am Small Anim Pract, 29, 1083-1095.
  • Palmer, R. H. (1999): Biological osteosynthesis. Vet Clin North Am Small Anim Pract, 29, 1171-1185.
  • Piermattei, D. L., Flo, G.L. (1997): Fractures: Classification, diagnosis, and treatment. Handbook of Small Animal Orthopedics and Fracture Repair. Saunders Company, New York - USA.
  • Reems, M. R., Beagle, B. S., Hulse, D. A. (2003): Use of a plate rod construct and principles of biological osteosynthesis for repair of diaphyseal fractures in dogs and cats: 47 cases (1994-2001). JAVMA, 223, 330-335.
  • Schmökel, H. G., Steın, S., Radke, H., Hurter, K., Schawalder, P. (2007): Treatment of tibial fractures with plates using minimally invasive percutaneous osteosynthesis in dogs and cats. J Small Anim Pract, 48, 157-160.
  • Stiffler, S. K. (2004): Internal fracture fixation. Clin Tech Small Anim Pract, 19, 105-113. Geliş tarihi: 28.04.2008 / Kabul tarihi: 21.05.2008
Toplam 14 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Veteriner Cerrahi
Diğer ID JA36ZZ23BY
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Münevver Yurdakul

Mehmet Sağlam

Yayımlanma Tarihi 1 Mart 2009
Yayımlandığı Sayı Yıl 2009

Kaynak Göster

APA Yurdakul, M., & Sağlam, M. (2009). Kedi ve köpeklerde ekstremite uzun kemiklerinin diyafizer kırıklarının sağaltımında uygulanan biyolojik osteosentez tekniklerinin klinik değerlendirilmesi. Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi, 56(1), 31-36. https://doi.org/10.1501/Vetfak_0000002184
AMA Yurdakul M, Sağlam M. Kedi ve köpeklerde ekstremite uzun kemiklerinin diyafizer kırıklarının sağaltımında uygulanan biyolojik osteosentez tekniklerinin klinik değerlendirilmesi. Ankara Univ Vet Fak Derg. Mart 2009;56(1):31-36. doi:10.1501/Vetfak_0000002184
Chicago Yurdakul, Münevver, ve Mehmet Sağlam. “Kedi Ve köpeklerde Ekstremite Uzun Kemiklerinin Diyafizer kırıklarının sağaltımında Uygulanan Biyolojik Osteosentez Tekniklerinin Klinik değerlendirilmesi”. Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi 56, sy. 1 (Mart 2009): 31-36. https://doi.org/10.1501/Vetfak_0000002184.
EndNote Yurdakul M, Sağlam M (01 Mart 2009) Kedi ve köpeklerde ekstremite uzun kemiklerinin diyafizer kırıklarının sağaltımında uygulanan biyolojik osteosentez tekniklerinin klinik değerlendirilmesi. Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi 56 1 31–36.
IEEE M. Yurdakul ve M. Sağlam, “Kedi ve köpeklerde ekstremite uzun kemiklerinin diyafizer kırıklarının sağaltımında uygulanan biyolojik osteosentez tekniklerinin klinik değerlendirilmesi”, Ankara Univ Vet Fak Derg, c. 56, sy. 1, ss. 31–36, 2009, doi: 10.1501/Vetfak_0000002184.
ISNAD Yurdakul, Münevver - Sağlam, Mehmet. “Kedi Ve köpeklerde Ekstremite Uzun Kemiklerinin Diyafizer kırıklarının sağaltımında Uygulanan Biyolojik Osteosentez Tekniklerinin Klinik değerlendirilmesi”. Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi 56/1 (Mart 2009), 31-36. https://doi.org/10.1501/Vetfak_0000002184.
JAMA Yurdakul M, Sağlam M. Kedi ve köpeklerde ekstremite uzun kemiklerinin diyafizer kırıklarının sağaltımında uygulanan biyolojik osteosentez tekniklerinin klinik değerlendirilmesi. Ankara Univ Vet Fak Derg. 2009;56:31–36.
MLA Yurdakul, Münevver ve Mehmet Sağlam. “Kedi Ve köpeklerde Ekstremite Uzun Kemiklerinin Diyafizer kırıklarının sağaltımında Uygulanan Biyolojik Osteosentez Tekniklerinin Klinik değerlendirilmesi”. Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi, c. 56, sy. 1, 2009, ss. 31-36, doi:10.1501/Vetfak_0000002184.
Vancouver Yurdakul M, Sağlam M. Kedi ve köpeklerde ekstremite uzun kemiklerinin diyafizer kırıklarının sağaltımında uygulanan biyolojik osteosentez tekniklerinin klinik değerlendirilmesi. Ankara Univ Vet Fak Derg. 2009;56(1):31-6.

Cited By

THE TREATMENT OF DISTAL FEMORAL FRACTURES OF CATS USING HYBRID EXTERNAL FIXATOR: TEN CASES (2018-2020)
Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi
https://doi.org/10.33988/auvfd.1063887