In this clinical study, it is aimed to determine the usability of minimal invasive plate osteosynthesisof tibial shaftfractures in dogs by using and evaIuating the obtained radiologicaland elinical results. The study group consisted of 8 dogs of different breed, age and sex with hind limb lameness caused by motor vehiele aecidents. They were admitted to the Department of Orthopaedics and Traumatologyclinical and radiologicalexaminationserew holes were preferred for fraeture fixation. Surgieal approaeh was maintainedto the media] aspect of the tibia with two longitudinal ineisions approximatelygitudinal to the eortical surface through any incisian along the fraeture line, in such a manncı' that it was visible through the other incision. The plate is then pushed along in the layer between the musele and periosteumhacturc reduction, 2-3.eortiealplate so thal serew insertian is restrieted to the proximal and distal fragments. Ineisions were elosed routinely. Fixation and reduction\yere evaluated post operativelyby radiographieexamination.After the operation the animals were periodicallycontrolled by meansofnıdi.ologiealhealed suecessfuUy '~nd impr0ved fast. The niiıiimally invasive plate fixation had sh arter operative times than eonventionalxations. This method has alsa been seen applieable even in eases of unfragmentediO weeks after operation and no eomplieation has been observed postoperatively
-Bu klinik çalı~mada, minimal invaziv plak osteosentezinin, köpeklerde diafizer tibia kırıklarında uygulanabilirliğinin belirlenmesi, sağaitım sonuçlarının klinik ve radyolojik değerlendirilmesi amaçlandı. Çalı~ına materyalini. Ankara Üniversitesi Veteriner Fakiiltesi Ortopedi ve Travmatoloji Bilim Dalı Kliniği'ne 1999-2001 yılları arasında, trafik kazası sonrası getirilen, klinik ve
ı'adyolojik muayeneler sonrasında farklı tibia kırıkları belirlenen deği~ik ırk, ya~ ve cinsiyette 8 köpek olu~turdu. Belirlcnen tibia kırıklarının, 6, 8 veya iO delikli 3.5'luk dinamik kompresyon plakları (DCP) ve minimal invaziv plak uygulaması ile fiksasyonu sağlandı. Kırık hattının rediiksiyomı ve ensizyon hatlarından plağın her iki ucundaki vida deliklerine 2 veya 3 kortikal vida yerleştirilmesi sonrasında ensizyonlar bilinen yöntemlerle kapatıldı. Klinik ve radyolojik muayenelerle diizenli olarak izlenen
köpeklerde, radyolojik muayeneler sonrasında, bazı hayvanlarda kırık fragmanlarının tam rediiksiyonunda kısmi kayıplar söz konusuyken. kırık iyile~mesinin hızlı geliştiği, operasyon süresinin geleneksel plak uygulama yöntemlerine göre kısaldığı belirlendi.
Ayrıca. parçalı olmayan diafizer tibia kırıklarında da tekniğin fonksiyonel bir uygulama olduğu gözlendi. Plaklar posıoperatif 9. veya
iO. haftalarda alındı ve herhangi bir komplikasyon gelişimi izlenmedi.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Veteriner Cerrahi |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Mart 2003 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2003 |