Sixteen Holstein beef cattles, weighing 270 kg and 5-6 months age, were assigned to one of two treatments (8 animal per treatment) in a completely randomized design. All animals in both groups fed with basal diet containig; concentrated feed, barley, cottonseed meal and straw. Live yeast culture (Saccharomyces cerevisiae, 1,4 X 108 cfu/g) incorporated into yeast group rations 50 g/d. The study lasted 135 days. At the beginning of the trial, animals were adapted to the basal diet over a 15- day period. Feed consumption was measured daily, while body weight and body weight gain was measured monthly. At the end of the study, four animals from each groups were slaughtered and the hot carcass yield was determined. Rumen contents were collected on days 45th and 90th analyzed for pH, volatile fatty acids and ammonia-N (NH3-N). Dietary treatment had no effect (p>0,05) on DMI (Dry matter intake), FCR (Feed conversion ratio), final live body weight, and ADG (Avarage daily gain) (p>0,05). Carcass yield was significantly (p˂0,05) increased by dietary inclusion of yeast so that carcasss yield was 50,65% and 52,75% in control and yeast group respectively, in the yeast group. There was also no significant (p>0,05) differences for rumen volatile fatty acids (VFA) and ammonia-N between each groups. However, rumen pH was lower (p<0,05) for the yeast group. No differences (p>0,05) between groups were observed regarding blood parameters
Beef cattle blood metabolites feedlot performance live yeast culture rumen metabolites
Araştırmada 5-6 aylık yaşta, ortalama 270 kg canlı ağırlığında 16 adet erkek Holştayn ırkı besi sığırı kullanılmıştır. Her birinde sekiz adet hayvan bulunacak şekilde kontrol ve maya grubu olmak üzere iki gruba ayrılmış ve bireysel bölmelerde barındırılmışlardır. Hayvanlar fabrika yemi, arpa, pamuk tohumu küspesi ve saman ile beslenmişlerdir. Maya grubu rasyonuna günlük 50 gram canlı maya kültürü (Saccharomyces cerevisiae, 1,4 X 108 cfu/g) ilavesi yapılmıştır. Bu çalışma, 15 gün alıştırma, 120 gün deneme olmak üzere toplam 135 gün sürdürülmüştür. Yem tüketimi günlük, canlı ağırlık ve canlı ağırlık artışı aylık olarak saptanmıştır. Araştırmanın sonunda her bir gruptan rastgele dörder hayvan seçilerek karkas randımanı belirlenmiştir. Rumen içeriği deneme periyodunun 45. ve 90. günlerinde alınarak pH, uçucu yağ asidi, amonyak azotu (NH3-N) yönünden incelenmiştir. Gruplar arasında canlı ağırlık, canlı ağırlık artışı, kuru madde tüketimi ve yemden yaralanma oranı bakımından farkın önemli olmadığı belirlenmiştir (p>0,05). Kontrol grubunda sıcak karkas randımanı %50,65; maya grubunda ise %52,75 olarak saptanmıştır. Gruplar arasındaki fark istatistik bakımdan önemli bulunmuştur (p<0,05). Rumen sıvısı uçucu yağ asitlerinde ve amonyak azotunda istatistik bakımdan fark önemli bulunmamıştır (p> 0,05). Ancak rumen sıvısı pH değeri bakımından gruplar arasında fark istatistik olarak önemli bulunmuştur (p<0,05). Denemenin 45. ve 90. gün kan parametreleri bakımından gruplar arasında istatistik olarak önemli bir fark bulunmamıştır (p>0,05)
Besi performansı besi sığırı canlı maya kültürü kan metabolitleri rumen metabolitleri
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Veteriner Cerrahi |
Diğer ID | JA58HG24GB |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Mart 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016Cilt: 63 Sayı: 1 |