Persistent hyperglycemia in diabetes mellitus (DM) leads to progression of secondary complications, such as neuropathy, nephropathy and retinopathy, which cause irreversible damage once initiated. During states of hyperglycemia, the polyol pathway has increased activity. As a result of the increased polyol pathway activity and the overutilization of NADPH by the enzyme aldose reductase (AR), a number of other homeostatic mechanisms are compromised. In view of the complex metabolic changes induced by hyperglycemia in which AR is critically involved and the prominent role performed by oxidative stress, derivatives endowed with dual activity as AR inhibitors (ARIs) and antioxidant agents could thus represent a promising way forward in the search for useful drugs to treat long-term complications associated with DM. However, many of the clinically tested aldose reductase inhibitors (ARIs) proved to be inadequate as drug candidates because of adverse pharmacokinetics, toxic side effects or low efficacy. For these reasons, nowadays the design of the ARIs which do not cause side effects is still carried on. In our study, AR enzyme was purified from bovine lens tissues. Then, the probable effects of 17 different chromonyl-2,4- thiazolidinedione derivatives on aldose reductase and superoxide dismutase (SOD) enzymes were investigated. Depending upon the results, compounds named 1 and 8 showed the best AR inhibitory activity at the ratio of 52.56% and 58.73 %, respectively. The most activator effect on SOD was found at the ratio of 24.74 % in compound 7
Aldose reductase diabetes inhibition superoxide dismutase TZD derivatives
Diabetes Mellitus (DM) hastalığındaki uzun süreli hiperglisemi nöropati, nefropati ve retinopati gibi geri-dönüşümsüz sekonder komplikasyonlara neden olmaktadır. Hiperglisemi sırasında polyol yolağının aktivitesi artmaktadır. Artan polyol yolağı aktivitesi ve aldoz redüktaz (AR) tarafından NADPH’ın aşırı tüketimi diğer homeostatik mekanizmaları etkilemektedir. AR’ın dahil olduğu hiperglisemiye bağlı kompleks metabolik değişiklikler ve oksidatif stres sonucunda oluşacak olan diyabetik komplikasyonların tedavisinde hem AR inhibitör etkisi olan hem de antioksidan özelliği bulunan dual etkili ajanların kullanılabilmesi olasılığı, araştırmalar ve tedavi açısından umut vericidir. Bunun yanısıra, klinik olarak denenmiş olan pekçok AR inhibitörünün (ARI) olumsuz farmakokinetikleri, toksik yan etkileri ve yetersiz etkileri nedeni ile ilaç adayı olarak yetersiz oldukları tespit edilmiştir. Bu nedenle, günümüzde hala yan etkisi az olan ARI leri üzerinde çalışmalar devam etmektedir. Çalışmamızda, AR enzimi sığır lenslerinden saflaştırılmıştır. Daha sonra, 17 farklı kromonil-2,4-tiyazolidindiyon türevlerinin AR ve süperoksit dismutaz (SOD) enzim aktiviteleri üzerine olası etkileri incelenmiştir. Sonuçlara göre; 1 ve 8 numaralı bileşikler en iyi ARI aktivitesini sırası ile % 52.56 ve % 58.73 oranları ile göstermiştir. SOD üzerinde ise 7 nolu bileşik % 24.74 oranında aktivatör etki göstermiştir
Aldoz redüktaz diyabet inhibisyon süperoksit dismutaz TZD türevleri
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Veteriner Cerrahi |
Diğer ID | JA33AJ33MY |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2014 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014Cilt: 61 Sayı: 4 |