In this study, we aimed to investigate cell death in liver and kidney cells of rats which were exposed to experimental copper toxicity. In the study, 56 adult, male, Sprague-Dawley rats were used. Two experimental groups with 14 rats in each and two separate control groups for the experimental groups were composed. During the experimental period, 75 mg/kg copper sulfate solution was orally administered to the rats in the first and the second experimental groups for 14 and 28 days, respectively. Blood–serum copper level was examined by Atomic Absorption Spectrophotometer. As a result, the serum copper level of the first experimental group is determined to be higher than both the second experimental group and the control groups. Histopathological results exhibit hepatocellular degeneration, portal mononuclear cell infiltration and necrotic hepatocytes at random locations in the liver of rats both from the first and the second experimental groups. Hepatocellular degeneration observed in the first experimental group was more severe, while the number of necrotic cells in the second experimental group was appeared to be higher. For both experimental groups, degeneration in corticomedullary tubus, renal cortex and focal lenfocyte infiltration were observed. TUNEL method and caspase -3, -8, -9 activities were examined immunohistochemically were used to show apoptosis. The examination revealed that liver and renal cells of both experimental groups necrosis or apoptosis. When both organs were observed, it was seen that apoptotic cells were predominant in the first experimental group while necrotic cells were predominant in the second experimental group. From this observation, it was concluded as liver undergoes to apoptosis with both intrinsic and extrinsic routes in the first experimental group while kidney tends only to intrinsic route
Bu çalışmada deneysel olarak bakır zehirlenmesi oluşturulan sıçanların karaciğer ve böbrek hücrelerinde hücre ölümünün araştırılması amaçlandı. Çalışmada 56 adet erkek, erişkin, Sprague-Dawley ırkı sıçan kullanıldı. Her grupta 14 adet sıçan olmak üzere iki deneme ve deneme grupları için ayrı ayrı iki kontrol grubu oluşturuldu. Bakır sülfat solüsyonu I. deneme grubundaki sıçanlara günlük 75 mg/kg dozda ve 14 gün süreyle, II. deneme grubundakilere ise aynı dozda 28 gün süreyle gastrik sonda ile uygulandı. Atomik Absorbsiyon Spektrofotometresi ile kan- serum bakır düzeyi incelendi. I. deneme grubunda serum bakır düzeyinin II. grup ve kontrol gruplarına göre daha yüksek olduğu belirlendi. Histopatolojik incelemede, hepatosellüler dejenerasyon, portal mononükleer hücre infiltrasyonu ve hepatositlerde nekroza rastlandı. I. deneme grubunda hepatosellüler dejenerasyonun daha şiddetli, II. deneme grubunda ise nekrotik hücrelerin sayısının daha fazla olduğu dikkati çekti.Her iki deneme grubunda böbreklerde korteks ve kortikomedullar bölgedeki tubuluslarda dejenerasyon ve fokal lenfosit infiltrasyonu görüldü. Apoptozisi göstermek için TUNEL yöntemi ve kaspaz -3, -8, -9 aktiviteleri immunohistokimyasal olarak incelendi. Sonuçta her iki deneme grubunda karaciğer ve böbrekte hücrelerin hem apoptozis hem de nekroz ile ölebildiği, ancak her iki organda da I. deneme grubunda apoptotik hücrelerin, II. deneme grubunda nekrotik hücrelerin sayısının daha fazla olduğu görüldü. I. deneme grubunda hepatositlerin hem içsel hem de dışsal yollarla apoptozise uğrarken, böbrek tubulus epitellerinin içsel yolu kullandığı sonucuna varıldı
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Veteriner Cerrahi |
Diğer ID | JA53GY43JT |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Mart 2013 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013Cilt: 60 Sayı: 1 |