Editöre Mektup
BibTex RIS Kaynak Göster

Chemical quality of strained honey consumed in Ankara

Yıl 2006, Cilt: 53 Sayı: 1, 1 - 4, 01.03.2006
https://doi.org/10.1501/Vetfak_0000000058

Öz

The present study was conducted for the determination of some chemical quality and suitability of the 70 strained honey samples (35 flower honey and 35 pine honey). The findings were evaluated by using Honey Standard presented in the Turkish Honey Regulation (Turkish Food Codex, Honey Directive) All the samples collected from local retailers in Ankara were analysed for their humidity, acidity, diastase activity, hydroxymethyl furfural, invert sugar, sucrose, commercial glucose, ash, starch and pollen contents. 80 % of floral honey and 31.43 % of pine honey samples were laid down by the Turkish standard. According to the pollen analyse results 5.71 % of floral honey samples included rhododendron pollens. As a result, control of the honey sold in Ankara should be analysed more usually than before from farm to table both for the protection of public health and consumer rights

Kaynakça

  • 1. Al-Khalifa AS, Al-Arify IA (1999): Physicochemical characteristics and pollen spectrum of some Saudi honeys. Food Chem, 67, 21-25.
  • 2. Anonim (1984): Official Methods of Analysis of the Association of Official Analytical Chemists. 14th Edition, 588-596.
  • 3. Anonim (1990): Bal Standartı TS 3036.Türk Standartları Enstitüsü, Ankara.
  • 4. Anonim (2000): Türk Gıda Kodeksi Bal Tebliği. Resmi Gazete 22 Ekim 2000, 24208, 49-52.
  • 5. Anonim (2001a): Türk Gıda Kodeksi Bal Tebliğinde Değişiklik Yapılması Hakkında Tebliğ. Resmi Gazete 29 Aralık 2001, 24625.
  • 6. Anonim (2001b): Baharat ve Çeşni Veren Bitkiler-Toplam Kül Tayini TS 2131 ISO 928. Türk Standartları Enstitüsü, Ankara.
  • 7. Anonim (2003): Türk Gıda Kodeksi Bal Tebliğinde Değişiklik Yapılması Hakkında Tebliğ. Resmi Gazete 26 Temmuz 2003, 25180.
  • 8. Anonim (2004): Türk Gıda Kodeksi Bal Tebliğinde Değişiklik Yapılması Hakkında Tebliğ. Resmi Gazete 15 Ocak 2004, 25347.
  • 9. Aydoğan A, Özalp E, Bozkurt M (1990): Yerli ballarımızın kimyasal yapıları üzerine araştırmalar. Türk Hij Den Biyol Derg, 48, 55-84.
  • 10. Balcı F (1978): Ankara’da üretilen ballarla Ankara piyasasında satılan balların fiziki, kimyevi ve biyolojik özellikleri üzerinde araştırmalar. Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı Mesleki Yayınlar Serisi. Ankara.
  • 11. Belitz H-D, Grosch W (1999): Food Chemistry. 2nd Edition, 821-828.
  • 12. Birer S, Yücecan S (1984): Balın beslenmemizdeki yeri ve kullanılması. J Nutr Diet, 13, 113-123.
  • 13. Devillers J, Morlot M, Pham-Delègue MH, Dorè JC (2004): Classification of monofloral honeys based on their quality control data. Food Chem, 86, 305-312.
  • 14. Güven M (1995): Balın Analitik Özelliklerinin Safiyetinin Değerlendirilmesinde Kullanımı. Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi Kimya-Metalurji Fakültesi, İstanbul.
  • 15. Keskin H (1982): Besin Kimyası. 4. Baskı. Cilt II, 101- 117.
  • 16. Krell R (1996): Value-Added Products From Beekeping. FAO Agricultural Services Bulletin No.124.
  • 17. Kurt A, Yamankaradeniz R (1982): Erzurum ili merkezinde tüketilen süzme ballar üzerinde bir araştırma. Gıda, 3, 115-120.
  • 18. Ojeda De Rodríguez G, Sulbarán De Ferrer B, Ferrer A, Rodríguez B (2004): Characterization of honey produced in Venezuela. Food Chem, 84, 499-502.
  • 19. Orak H (1986): Yurdumuzun Değişik Yore Ballarının Bileşimi ve Kristallenme Nedenlerinin Araştırılması. Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Mühendislik Fakültesi, İstanbul.
  • 20. Pandolfe WD (1992): Honey Analysis. Encyclopedia of Food Science and Technology, A Wiley-Interscience Publication, Canada. 1417-1421.
  • 21. Shambaugh P, Worthıngton V, Herbert JH (1990): Differential effects of honey, sucrose, and fructose on blood sugar levels. J Manip Physiol Ther, 13, 322-325.
  • 22. Şahinler N, Şahinler S, Gül A (2001): Hatay yöresi ballarının bileşimi ve biyokimyasal analizi. MKÜ Ziraat Fak Derg, 6, 93-108.
  • 23. Şengonca M, Temiz İ (1981): İzmir ve çevresinde üretilen bazı balların yapı özellikleri üzerinde bir araştırma. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi. Ofset Ünitesi.
  • 24. Tetik İ (1968): Yerli, Tabii, Süzme Ballarımızın Besleyici Değeri ve Gıda Tüzüğü Yönünden Kimyasal Bileşimleri Üzerine Araştırmalar. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • 25. Tolon B (1999): Muğla ve Yöresi Çam Ballarının Biyokimyasal Özellikleri Üzerine Bir Araştırma. Doktora Tezi. Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • 26. Tosun M (1999): Erzurum ve İlçelerinde Üretilen Balların Analitik Özellikleri. Doktora Tezi. Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
  • 27. Ungan A (1950): Besin Kimyası Analiz Metodları. Refik Saydam Merkez Hıfzısıhha Enstitüsü Yayınları, No:17, 149-158.
  • 28. Velioğlu S, Köse G (1988): Ülkemizde üretilen ayçiçeği ballarının standarda (TS 3036) uygunluğu üzerinde bir araştırma. J Nutr Diet, 17, 285-293.
  • 29. White JW (1980): Hydroxymethylfurfural content of honey as an indicator of its adulteration with invert sugars. Bee World, 61(1), 29-37.
  • 30. White JW, Riethof ML, Subers MH, Kushnir J (1962): Composition of american honeys. Tech Bull U.S. Dep Agric, 1261-124 A.A. 655/53.

Ankara’da tüketime sunulan süzme balların kimyasal kaliteleri

Yıl 2006, Cilt: 53 Sayı: 1, 1 - 4, 01.03.2006
https://doi.org/10.1501/Vetfak_0000000058

Öz

Bu çalışma, Ankara’da tüketime sunulan süzme balların bazı kimyasal özellikleri yönünden kalitelerini ve Türk Gıda Kodeksi Bal Tebliğine uygunluklarını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Bu kapsamda, analize alınan 35 süzme çiçek ve 35 süzme çam balı örneği olmak üzere toplam 70 süzme bal örneği rutubet miktarı, asitlik, diastaz sayısı, hidroksimetil furfurol, invert şeker, sakkaroz, ticari glikoz, kül, nişasta ve polen yönünden incelenmiştir. Analiz sonuçlarına göre çiçek balı örneklerinden % 80’ninin, çam balı örneklerinden % 31.43’ünün Türk Gıda Kodeksi Bal Tebliğine uygun olmadığı belirlenmiştir. Yapılan polen analizinde çiçek ballarının % 5.71’inde rhododendron polenleri saptanmıştır. Sonuç olarak Ankara’da tüketime sunulan süzme balların üretiminde yetiştiricinin bilgilendirilmesinin, üretim ve satış aşamalarında denetimin arttırılmasının halk sağlığının ve tüketici haklarının korunması açısından gerekli olduğu görüşüne varılmıştır

Kaynakça

  • 1. Al-Khalifa AS, Al-Arify IA (1999): Physicochemical characteristics and pollen spectrum of some Saudi honeys. Food Chem, 67, 21-25.
  • 2. Anonim (1984): Official Methods of Analysis of the Association of Official Analytical Chemists. 14th Edition, 588-596.
  • 3. Anonim (1990): Bal Standartı TS 3036.Türk Standartları Enstitüsü, Ankara.
  • 4. Anonim (2000): Türk Gıda Kodeksi Bal Tebliği. Resmi Gazete 22 Ekim 2000, 24208, 49-52.
  • 5. Anonim (2001a): Türk Gıda Kodeksi Bal Tebliğinde Değişiklik Yapılması Hakkında Tebliğ. Resmi Gazete 29 Aralık 2001, 24625.
  • 6. Anonim (2001b): Baharat ve Çeşni Veren Bitkiler-Toplam Kül Tayini TS 2131 ISO 928. Türk Standartları Enstitüsü, Ankara.
  • 7. Anonim (2003): Türk Gıda Kodeksi Bal Tebliğinde Değişiklik Yapılması Hakkında Tebliğ. Resmi Gazete 26 Temmuz 2003, 25180.
  • 8. Anonim (2004): Türk Gıda Kodeksi Bal Tebliğinde Değişiklik Yapılması Hakkında Tebliğ. Resmi Gazete 15 Ocak 2004, 25347.
  • 9. Aydoğan A, Özalp E, Bozkurt M (1990): Yerli ballarımızın kimyasal yapıları üzerine araştırmalar. Türk Hij Den Biyol Derg, 48, 55-84.
  • 10. Balcı F (1978): Ankara’da üretilen ballarla Ankara piyasasında satılan balların fiziki, kimyevi ve biyolojik özellikleri üzerinde araştırmalar. Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı Mesleki Yayınlar Serisi. Ankara.
  • 11. Belitz H-D, Grosch W (1999): Food Chemistry. 2nd Edition, 821-828.
  • 12. Birer S, Yücecan S (1984): Balın beslenmemizdeki yeri ve kullanılması. J Nutr Diet, 13, 113-123.
  • 13. Devillers J, Morlot M, Pham-Delègue MH, Dorè JC (2004): Classification of monofloral honeys based on their quality control data. Food Chem, 86, 305-312.
  • 14. Güven M (1995): Balın Analitik Özelliklerinin Safiyetinin Değerlendirilmesinde Kullanımı. Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi Kimya-Metalurji Fakültesi, İstanbul.
  • 15. Keskin H (1982): Besin Kimyası. 4. Baskı. Cilt II, 101- 117.
  • 16. Krell R (1996): Value-Added Products From Beekeping. FAO Agricultural Services Bulletin No.124.
  • 17. Kurt A, Yamankaradeniz R (1982): Erzurum ili merkezinde tüketilen süzme ballar üzerinde bir araştırma. Gıda, 3, 115-120.
  • 18. Ojeda De Rodríguez G, Sulbarán De Ferrer B, Ferrer A, Rodríguez B (2004): Characterization of honey produced in Venezuela. Food Chem, 84, 499-502.
  • 19. Orak H (1986): Yurdumuzun Değişik Yore Ballarının Bileşimi ve Kristallenme Nedenlerinin Araştırılması. Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Mühendislik Fakültesi, İstanbul.
  • 20. Pandolfe WD (1992): Honey Analysis. Encyclopedia of Food Science and Technology, A Wiley-Interscience Publication, Canada. 1417-1421.
  • 21. Shambaugh P, Worthıngton V, Herbert JH (1990): Differential effects of honey, sucrose, and fructose on blood sugar levels. J Manip Physiol Ther, 13, 322-325.
  • 22. Şahinler N, Şahinler S, Gül A (2001): Hatay yöresi ballarının bileşimi ve biyokimyasal analizi. MKÜ Ziraat Fak Derg, 6, 93-108.
  • 23. Şengonca M, Temiz İ (1981): İzmir ve çevresinde üretilen bazı balların yapı özellikleri üzerinde bir araştırma. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi. Ofset Ünitesi.
  • 24. Tetik İ (1968): Yerli, Tabii, Süzme Ballarımızın Besleyici Değeri ve Gıda Tüzüğü Yönünden Kimyasal Bileşimleri Üzerine Araştırmalar. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • 25. Tolon B (1999): Muğla ve Yöresi Çam Ballarının Biyokimyasal Özellikleri Üzerine Bir Araştırma. Doktora Tezi. Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • 26. Tosun M (1999): Erzurum ve İlçelerinde Üretilen Balların Analitik Özellikleri. Doktora Tezi. Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
  • 27. Ungan A (1950): Besin Kimyası Analiz Metodları. Refik Saydam Merkez Hıfzısıhha Enstitüsü Yayınları, No:17, 149-158.
  • 28. Velioğlu S, Köse G (1988): Ülkemizde üretilen ayçiçeği ballarının standarda (TS 3036) uygunluğu üzerinde bir araştırma. J Nutr Diet, 17, 285-293.
  • 29. White JW (1980): Hydroxymethylfurfural content of honey as an indicator of its adulteration with invert sugars. Bee World, 61(1), 29-37.
  • 30. White JW, Riethof ML, Subers MH, Kushnir J (1962): Composition of american honeys. Tech Bull U.S. Dep Agric, 1261-124 A.A. 655/53.
Toplam 30 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Konular Veteriner Cerrahi
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Cenk Ünal

Özlem Küplülü

Yayımlanma Tarihi 1 Mart 2006
Yayımlandığı Sayı Yıl 2006Cilt: 53 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Ünal, C., & Küplülü, Ö. (2006). Chemical quality of strained honey consumed in Ankara. Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi, 53(1), 1-4. https://doi.org/10.1501/Vetfak_0000000058
AMA Ünal C, Küplülü Ö. Chemical quality of strained honey consumed in Ankara. Ankara Univ Vet Fak Derg. Mart 2006;53(1):1-4. doi:10.1501/Vetfak_0000000058
Chicago Ünal, Cenk, ve Özlem Küplülü. “Chemical Quality of Strained Honey Consumed in Ankara”. Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi 53, sy. 1 (Mart 2006): 1-4. https://doi.org/10.1501/Vetfak_0000000058.
EndNote Ünal C, Küplülü Ö (01 Mart 2006) Chemical quality of strained honey consumed in Ankara. Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi 53 1 1–4.
IEEE C. Ünal ve Ö. Küplülü, “Chemical quality of strained honey consumed in Ankara”, Ankara Univ Vet Fak Derg, c. 53, sy. 1, ss. 1–4, 2006, doi: 10.1501/Vetfak_0000000058.
ISNAD Ünal, Cenk - Küplülü, Özlem. “Chemical Quality of Strained Honey Consumed in Ankara”. Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi 53/1 (Mart 2006), 1-4. https://doi.org/10.1501/Vetfak_0000000058.
JAMA Ünal C, Küplülü Ö. Chemical quality of strained honey consumed in Ankara. Ankara Univ Vet Fak Derg. 2006;53:1–4.
MLA Ünal, Cenk ve Özlem Küplülü. “Chemical Quality of Strained Honey Consumed in Ankara”. Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi, c. 53, sy. 1, 2006, ss. 1-4, doi:10.1501/Vetfak_0000000058.
Vancouver Ünal C, Küplülü Ö. Chemical quality of strained honey consumed in Ankara. Ankara Univ Vet Fak Derg. 2006;53(1):1-4.