Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi

Öz

Hayvanların verimleri genotiple çevrenin ortak etkilerininbir
sonucudur. O halde verimlerin arttırılması, genotip ve çevrenin geliştirilmesine bağlıdır. Genotipi geliştirme yollarından birisi seleksiyondur. Bir yetiştirmede daima damızlık değerleri yüksek olan hayvanların seçilmesi ve kullanılması esasına dayanan seleksiyon, hayvan
varlığımızın islahında oldukça geniş bir yer işgal eder.
~
Fakat seleksiyonda en önemli iş, ele alınan karekterler bakımından genotipi iyi, damı:~lık değeri yüksek hayvanların seçilmesidir. Kalıtım derecesi yüksek olan karekterler (mesela: yapağı verimi) bahis konusu olunca, bu işi kolayca yapmak mümkündür. Bu
durumda fenotip aşağı yukarı genotipin bir aynasıdır ve genotip
hakkında oldukça güvenilir bilgi verebilir. Bu sebeple bir sürüde
yüksek yapağı verimli hayvanlar seçip, bunları kendi aralarında
birleştirmekle seleksiyonda oldukça iyi bir genetik ilerleme kaydedilebilir. Bu ferdi seçim usulü ile sürüyü islah etmek mümkündür.
Fakat bu metodla ilerleme bazen çok yavaş olmaktadır. Aydın bir
yetiştirici tuttuğu bu kayıtlar yardımı ile hangi erkek damızlığın
daha iyi yavrular verdiğini de tesbit edebilir; yavrularına bakmak
suretiyle erkek damızlıklara değer verebilir; yani Progeny Test
uyguluyarak daha hızlı bir genetik artış temin edebilir