Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi

Öz

Bu çalışmada, GES ve GGES'nun ishalli buzağılardaki etkinliği
araştırıldı. Bu amaç için, 52'si ishalli, 26'sı sağlıklı olmak üzere 78 buzağı
kullanıldı.
Jshalli buzağılarda; halsizlik, göderin gö'z çukurluğuna çö"ktüğü, derinin
esnekliğini kaybettiği, mukoza ve konjuktivalarda hiperemi, sulu pis kokulu
açık sarıdan ko..yu sar~a kadar değişen renkte ishal, 35-40.5 oC arasında
değişen beden ısısı, nabız ;;c solunum sa;'ısında artış belirlendi.
İshalli buzağıların 27' sinde (birinci gurup) oral GES ve oral Neo- Terramycin, 25'ine oral GGES ve kas içi Ampisil liJ''gulandı ve etkinlikleri araştırıldı. Birinci gumptan 6, ikinci guruptan 5 buzağ~a ayrıca damar içi solusyonlar (% 1. 3 sodyum bikarbonat, % 0.9 sodyum klorür, İsolyt) verildi.
İshalli buzağılardaki ortalama eritrosit sayısı, nötrofil, len/osit ;;emonosit
yüzdeleri sağlıklı buzağılara göre önemli bir farklılık gö'stermedi. Ortalama
lö"kosit sayı.rı, hemoglobin konsantrasyonu ve hematokrit )'üzdesi ise, sa,~lıklı
buzağılardaki değerlere göre ô'nemli düzeyde yüksek bulundu. İshalli buzağılardaki ortalama serum sodyumu, sağlıklı buzağılardaki değere göre önemli
düzeyde düşük, serum potasyumu ise ö'nemli düzeyde yüksek bulundu.
Sağaltım başlatıldıktan sonra heriki gurup arasında ishalin devam etme
süresi bakımından önemli bir fark bulunmadı. Sağaltım sonunda, 4 i buza~~ı
sağlığına kavuştu ve taburcu edildi. Geri kalan i i buzağı otopsilerinin yapılması için A. Ü. Veteriner Fakültesi Patoloji Anabilim Dalı'na gönderildi.
Sonuç olarak, hem GES hem de GGES'nun neonatal buzağı islıallerinde
etkili olduğu kanısına varıldı.