Ischemia-reperfusion injury is a clinical condition that poses life-threatening risks and can be caused by diseases or operations such as trauma, shock, and gastric dilatation volvulus. The objective of this study was to examine the effect of oxytocin on intestinal damage in rats induced by experimental ischemia-reperfusion injury. Three groups of Wistar albino rats were established: a control group (CTR, n=6), an intestinal ischemia-reperfusion group (I-IR, n=6), and an intestinal ischemia-reperfusion with oxytocin group (I-IR+Oxt, n=6). The I-IR+Oxt group received an intraperitoneal injection of 1 mg/kg oxytocin 30 minutes before anesthesia. In the I-IR and I-IR+Oxt groups, the superior mesenteric artery was ligated for 1 hour to induce ischemia-reperfusion injury, followed by one hour of reperfusion by opening the ligatures. At the end of the reperfusion period, the rats were euthanized, and blood and intestinal tissue samples were collected. From the blood samples, ALT, ALP, AST, LDH, BUN, creatinine, IL-1β, and TNF-α concentrations were evaluated. Tissue samples were analyzed for IL-1β, TNF-α, and MDA activity. Serum and tissue IL-1β and TNF-α concentrations were higher in both the I-IR and I-IR+Oxt groups compared to the CTR group. However, these levels were found to be lower in the I-IR+Oxt group compared to the I-IR group. The histopathological analysis showed that the I-IR+Oxt group had better epithelial regeneration and less inflammatory cell infiltration compared to the I-I/R group. In conclusion, oxytocin inhibited the release of IL-1β and TNF-α and the harmful effect of I/R on intestinal cells.
The local animal ethics committee approved the study protocol (2021-130).
-
-
The authors would like to thank Assoc. Prof. Dr. Wayne Fuller for the English language proofreading.
İskemi-reperfüzyon yaralanması, travma, şok, gastrik dilatasyon volvulus gibi bazı hastalıklar veya operasyonlar nedeniyle yaşamı tehdit eden bir klinik durumdur. Çalışmanın amacı, oksitosinin sıçanlarda deneysel olarak oluşturulan iskemi-reperfüzyon hasarının neden olduğu bağırsak hasarı üzerindeki etkisini araştırmaktı. Üç grup Wistar albino sıçan oluşturuldu: Kontrol (CTR, n=6), bağırsak iskemi-reperfüzyon (I-IR, n=6) ve bağırsak iskemi-reperfüzyon+ Oksitosin (I-IR+Oxt, n=6). I-IR+Oxt grubuna anesteziden 30 dakika önce intraperitoneal olarak oksitosin (1 mg/kg) verildi. I-IR ve I-IR+Oxt gruplarında 1 saat superior mezenterik arter ligasyonu ve ligatürler açılarak 1 saat reperfüzyon ile iskemi reperfüzyonu uygulandı. Reperfüzyon süresinin bitiminden sonra ötenazi yapılarak kan ve barsak doku örnekleri alındı. Kan örneklerinden ALT, ALP, AST, LDH, BUN, kreatinin, IL-1β, TNF-α, konsantrasyonları ve doku örneğinden IL-1β, TNF-α ve MDA aktiviteleri değerlendirildi. Serum ve doku IL-1β, TNF-α konsantrasyonları hem I-IR hem de I-IR+Oxt gruplarında CTR grubuna göre yüksek bulunurken, bu seviyelerin I-IR+Oxt grubunda I-IR+Oxt grubuna göre daha düşük olduğu belirlendi. I-IR grubu. Histopatolojik analiz, I-I/R grubuna kıyasla I-IR+Oxt grubunda hem epitel hem de bez yapısının epitelyal rejenerasyonunun ve inflamatuar hücre infiltrasyonunun azaldığını gösterdi. Sonuç olarak oksitosin, IL-1β ve TNF-α salınımını ve IR'nin bağırsak hücreleri üzerindeki zararlı etkisini engellemiştir.
-
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Veteriner Biyokimya, Veteriner Cerrahi, Veteriner Farmakoloji, Veteriner Histoloji ve Embriyolojisi |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Proje Numarası | - |
Erken Görünüm Tarihi | 27 Ekim 2023 |
Yayımlanma Tarihi | 10 Temmuz 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024Cilt: 71 Sayı: 3 |