Öz
Fransızca kökenli “kartvizit” kavramı kurumsal kimliği yansıtan basılı araçlar arasında yer alır. Günümüzde yaygın olarak kullanılmakta ve kurum ya da kişilerin iş bilgisini gösteren kartlar olarak da tanımlanmaktadır. Kartvizitler, ait oldukları bireylerin bağlı bulunduğu örgütün ortak amblemini, örgütün seçtiği özel renkleri taşımalı ve bağlı bulunulan üst kurumun özelliklerini de yansıtan standart bir özellikte olmalıdır. Kurumsal ve görsel kimlik açısından oldukça önemli olan kartvizitler, veteriner hekimler tarafından da yaygın olarak kullanmaktadır. Bu çalışmada serbest veteriner hekimlerin kullandıkları kartvizitlerin değerlendirilmesi amaçlandı. Çalışmanın materyalini 2012-2013 Eğitim-Öğretim yılında Selçuk Üniversitesi Veteriner Fakültesi son sınıf öğrencileri tarafından getirilen kartvizitler oluşturdu. Öğrenciler için kartviziti alınan veteriner hekimlerle ilgili bilgileri işleyecekleri bir form hazırlandı. Bu formlar doğrultusunda Türkiye’nin yedi coğrafi bölgesinin 40 ilinden gelen 462 adet kartvizit örneği incelendi. Kartvizitlerin 435’inin muayenehane, 18’inin poliklinik, dokuzunun da hayvan hastanesinde çalışan; 272’sinin il merkezi, 190’ının ilçede iş yeri olan; 326’sının ağırlıklı olarak çiftlik hayvanlarına, 136’sının pet hayvanları üzerine hizmet veren veteriner hekimlere ait olduğu belirlendi. İncelenen kartvizitlerde kişinin adı, unvanı, muayenehane, poliklinik, hastane adı, adresi ve telefonu gibi, bir kartvizitte yer alması gereken kurumsal nitelikteki bilgilerin yanı sıra haksız rekabete neden olabilecek kavramlara, Türkçe dışı kelimelere, kurumsal kimliğe zarar verebilecek ifadelere, renklere, hayvan figürleri ve logolara yer verildiği tespit edildi. Sonuç olarak serbest veteriner hekimlerin kullandıkları kartvizitlere ilişkin herhangi bir mevzuat düzenlemesi olmadığı ve Türk Veteriner Hekimleri Birliğinin bir örnekliliği sağlama adına etik kuralları belirlemesi gerektiği ileri sürülebilir.
Anahtar Kelimeler
Hastane Kartvizit Muayenehane Poliklinik Serbest veteriner hekim
Öz
“The business card”, a concept with French origin, is among the printed tools which reflect the corporate identity. Today, it is commonly used and is also defined as cards showing business information of the institutions or individuals. The business cards should employ the common logo of the organization which owners of the cards belong to, special colors chosen by the organization and should have a standard characteristics which reflects the characteristics of the supreme institution they belong to. Business cards which are very important from the point of institutional and visual identity are also commonly used by veterinarians. In this study, it was aimed to evaluate the business cards used by the veterinarians. The material of the study included the business cards collected by the final year students of Selçuk University Faculty of Veterinary Medicine in academic year of 2012-2013. A form was formed for the students to process the information related to veterinarians whose business cards have been collected. In accordance with those forms, 462 samples of business cards from 40 provinces in seven regions of Turkey have been analyzed. It was determined that 435 of the business cards were for clinics, 18 of them were for policlinics, and 9 of them were for animal hospitals; 272 of them were in the center of the provinces, 190 of them were in towns; 326 of them belonged to veterinary surgeons who deal with farm animals and 136 of them belonged to the veterinarians who deal with pet animals. Besides the institutional information such as name and title of the individuals, names and addresses of the clinics, policlinics and hospitals and phone numbers; some concepts which may lead to unfair competition, concepts in the languages except Turkish, the expressions, colors, animal figures and logos which may harm institutional identity. It may be claimed, in conclusion, that there is no legislative arrangement related to the business cards used by the veterinarians and the ethical rules should be organized by Turkish Veterinary Medical Association in order to provide unity on the field.
Anahtar Kelimeler
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 21 Mayıs 2014 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 IV. National Symposium of The History of Veterinary Medicine and Professional Ethics 21-23 May 2014 |
Kaynak Göster
Bu Dergi Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi’nin süreli bilimsel yayınıdır. Kaynak gösterilmeden kullanılamaz. Makalelerin sorumlulukları yazarlara aittir
Kapak
Ayşegül Tuğuz
İlter Uzel’in “Dioskorides ve Öğrencisi” adlı eserinden
Adres
Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıp Tarihi ve Etik Anabilim Dalı Çiftlikköy Kampüsü
Yenişehir/ Mersin