Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi

Abstract

Deneysel uretra obstruksiyonu oluşturulan canlı ağırlıkları
dört-yedi kg. olaıı, üç dört aylık, melez, dört adet dişi köpekte, klinik
ve laboratural' bulgıt/arı incelendi.
Uretra obstl'llksiyonu laparatomi yapi/arak uretran/ll idrar kesesine
yakm bir yerden bağlanmasıyla gerçekleştirildi. Anuri, idrar kesesinin
dolgunluğu, karınııı palpasyonunda duyarlilık denemenin 12. saatine
kadar belirlenen ilk bulgulardı. Bu dönemde serum üre ve kreatinin düzeylerindeki artış, eritrosit sayısı ve hemoglobin miktarındaki azalma ile
lökosit sayısı ve hematokrit değerdeki yükselme istatistiki olarak önemsiz bulundu. Kusma ve depresyonun belirleııdiği 24. saatte üç köpekte
yürüme isteksizliği, karınll1 palpasyonul1da aşırı duyarlılık, kesenin çok
gergin oluşu, su ı'e yiyeceğe karşı ilgisizlik gözlendi. Araştırmanııı 48.
saatinde sözü edilen bulgulara ek olarak şiddetli derecede dehidrasyon,
idrar kesesinde küçülme ve karın içinde bir miktar sıvı belirlendi. Bir
ki)pek te ise aY/1/saatte al1oreksi, durgunluk, karın ağrısı, idrar kesesinde
dolgııııluk, hafif derecede dehidrasyon kaydedildi.
Ligatürü açi/mak üzere ikinci operasyona alman köpeklerden birinin genel durumunun kötü, idrar kesesinin boş olduğu, duvarmda hemorajik ve nekrotik odakların, karın içinde 150 ml kadar kanlı sıvil/m bulunduğu, diğerinde ise genel durumun iyi, idrar kesesinin dolu ve hiperemik
olduğu, karın içinde 20 ml kadar kanlı sıvil/m varlığı dikkati çekti. Genel durumu kötü olan köpek sağaltıma karşın 126. saatte ölürken diğer
köpek iyileşti. Ligatürü açılmayan iki köpek 66. ve 96. saatlerde öldüler.
Otopside karın boşluğunda bir-üç lt kadar sıv/llm varlığı, idrar kesesi duval'/lıın hemorajik ve nekrotik karekterde ve kalınlaşmış olduğu,
ıtreterlerin genişlediği ve kalınlaştığı makroskopik olarak gözlemlendi.
Sonuç olarak uretra obstruksiyonu olgularında depresyon gelişmeden önce tıka/1/klığm giderilerek sağaltım/llııı yapılması aksi takdirde
ölümün kaçmılmaz olacağı ka/1/sına varıldı