Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi

Öz

Buçalışma kapsamında, i986- i989 yılları arasında ülkemizin
7 ayrı bölgesinde sürekli üretim yapan 25 ]em fabrikasından düzenli olarık
sağ/anan 302 adet karma yem ıe )iem hammaddesindeço,ğul mikatoksin analideri gerjek/e:tirildi. Kontrollu bir şekilde ince tabaka kromatografisi ve
fluorodansitometrik )iöntemler kullanılarak aflatoksinler (B i,B2,c i,c2) okratoksin ..1, patulin, sitrinin, 7-2 taksi" ve zearalenon yöniinden .yapı/an analizler sonucunda örneklerin % 31.65 sıklığında mikotoksinlerle kirlendiği
saptandı. Farklı mikotoksin çeşitlerine göre kirlenme sıklığının AFB i %
11.2, AFG1 % 1.98, AFG2 % 0.3 ve akratoksin ..1 % 18.2 şeklinde
değiştiği belirlendi.
Bir~ysel analizler sonuçları esas alınmak suretiyle yapılan değerlendirmelerde mikotoksin çeşidine göre en düşük ve en yüksek kirlilik değerleri AF B ı
1-80 ppb, AFG1
ıo-150 ppb, AFGz I-ISO ppb Vr! okratoksİn A 4-150
ppb arasında bulundu. Mikotoksin çeşidine göre ortalama kirlilik düz~yleri de
AFBı 27.93 ppb, AFG1 15.57 ppb, AFGz 33.0 ppb ve akratoksin
A 48.87 ppb olarak hesaplt ndı.
Analitik bulguların yok yönlü olarak değerlendirilmesi sonücunda, kü/lenme ve kirlenme olgularının ülkemizde hütün bölgelerde, yıllardır ve her mevsimde mrydana gelebildiği anlaşıldı. Literatür kaynaklarda bildirilen değerlere,
ulusal ve uluslararası nitelikli yasal kontrol limitlerine göre daha sık ve yüksek
boyutlarda mikotoksinlerle kirlendiği ortaya çıkan böyle .yem ve yem hammaddelerinin sürekli olarak hfl.-yoanbeslemede kullanılması halinde hayvansc.! üretimde ô'nemli ekonomik kayıplara ,yol açabileceği, insan ve hayvan sağlığına
yönelik çok JönIii toksisite riskinin söz konusu olabileCl'ği anlaşıldı.