Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi

Öz

Mayıs 1986'da Eskişehir Ç(lieler Harasmdan toplanan tatItsu sümüklüsü Gyraul us laevİs' lerin hinoküler disseksiyon mikroskobunda Paramphistomum gelişme dönemleri yönünden kontrolü yapılmıştır.
Parazifli bulunanlar deklorinize çeşme suyu içeren petri kutularında,
kuvvetli ışık altmda 2 saat tutularak serker çıkar111alarısağlanmıştır.
Bu çalışmada 51 parazitli (Para111phistonıum serkeri çıkaran), 76
parazilsiz sünlllklii kullamb11lş olup, ayn petrilere (25 oC de ve dek lorinize suda) yerleştirilen her sümüklünün en az 60 dakika kalp atışlan sayılnllştır. Parazitsiz olan sümükliilerin kalp atışlan toplanmalarından 3
hafta sonra sayTlI111ş,aynca içlerinde sporokist, redi gibi gelişme dönemleri bulwıup bulunmadııtı daha sonra disseke edilerek araştmlmıştır.
Parazilli ve parazitsiz sÜ111üklülerkabuk çaplarına göre A,B,C olarak (0.3-0.39, 0.4-0.49, 0.5-0.6 mm) üç farkb gruba aynlnllştır.
Parazilli sümüklü gruplarlılda ortalama kalp atışı sırasıyla 84.22::1:5.68,
76.16::1:14.53 ve 69.40::1:10.27 atış sayısı/dakika iken, parazilsiz
gruplarda 62. ı9~ 9.62, 47.46 ~ 7.79 ve 42.08::1: 5.41 atış sayısı / dakika bulunmuştur. Enfekte sümükliilerin kalp atışlarının belirgin şekilde
artmış olduğu gözlenmiş ve artış yüzdeleri sırasıyla 35.42, 60.47 ve
64.92 olarak saptannuştır.
Paramphistomum serkerleri ile enfekte Gyraulus laevis'in kalp
atışlarındaki bu artışm nedeni tam olarak açıkbk kazanmamıştır. Digenetik trematod larvalan ile enfekte sümükliilerde kesin olarak belirlenen
bu durumun aÇlkbğa kavuşturulması için biyokimyasal çabşmalara gerek
vardır